Dominica is een ontdekkingsreis. Veel van de 360 rivieren, regenwouden en bergen zijn nog onontdekt. Bezienswaardigheden, trektochten, wandelingen en duiken behoren tot de beste in het Caribisch gebied. Maar Dominica’s ware aard is een zachte rust; stilte in een land van torenhoge bergen en klaterende rivieren. U stapt terug in de tijd en bent mijlenver verwijderd van de moderne wereld en haar snelle tempo. De tijd gaat langzaam in Dominica en dat is de manier waarop Dominicanen het graag hebben.
Dominicanen zijn gul en zeer gastvrij. Ze hebben respect voor het land dat hen zoveel geeft en ze wijzen er al snel op dat je op Dominica met heel weinig kunt rondkomen; verbouw je eigen groenten, houd je eigen kippen en vis vanaf de oever. Groenten en fruit groeien overal. Twee grote avocado’s kostten me minder dan een dollar.
Dominicanen zijn niet gedreven door winstbejag, ze zijn vindingrijk; ze experimenteren en doen gewoon dingen voor de lol. Deze piepkleine bevolking van 70.000 op 290 vierkante kilometer, maakt zijn eigen bier, rum en koffie, was beroemd om de Dominica stromatten en exporteerde grapefruit en bananen naar de hele wereld. In de valleien wordt suikerriet verbouwd, geplet en verwerkt tot een Dominica rum van hoge kwaliteit.
De unieke levenskwaliteit van Dominica trekt mensen naar het eiland. Gilles, een Franse ondernemer ontsnapte naar het paradijs, zoals hij zegt, en opende de Sea Lounge met de “Beste Franse keuken in het Caribisch gebied” zegt Gilles. “Ik kwam op het punt dat ik had gezorgd voor mijn verantwoordelijkheden, kreeg mijn dochter dacht dat haar opleiding, en nu was het tijd voor mezelf. Dominica sprak me aan omdat ik weg wilde uit de rat race en iets wilde doen wat de moeite waard was en er misschien toe deed. Ik hou van de geest van de mensen en de plaats”. Het diner in de Sea Lounge was een hoogtepunt. Het eten was voortreffelijk en aan het eind van de maaltijd serveerde Gilles nog een extra gekruide rum. Hij zegt dat hij graag je verwachtingen overtreft!
Ik kwam naar Dominica om ambtenaren van toerisme te ontmoeten en te zien hoe we konden samenwerken met de toerisme-autoriteit en technologie- en marketingdiensten konden leveren aan het eiland. De eerste avond ontmoetten we Etta Deschamps bij toeval – ze zat naast ons in La Maison terwijl we zwartgeblakerde vis en creoolse garnalen aten. Zij en haar man hebben hun filmmaatschappij ZoomFilmCompany.com in Dominica opgericht. “Het is er alternatief en authentiek”, zei ze over Dominica. Het heeft duidelijk hun werk geïnspireerd.
Ook de schrijver van reisverhalen, Paul Crask, werd er verliefd op. Amerikaanse directeuren ontdekken het om de juiste redenen en vluchten naar hun berghuizen. “Het zal niet overontwikkeld worden” zegt Colin Piper, directeur van de Dominica Tourism Board, “we houden het liever eenvoudig en behouden de unieke ervaring die Dominica is”.
Ik hoop dat Dominica geen Antigua, Barbados of St. Lucia wordt waar overal hotels en appartementen staan. Het is niet de typische Caribische strandvakantiebestemming. Er zijn verschillende witte zandstranden in het noorden, maar het land is privé en de projectontwikkelaars stromen niet toe omdat er geen internationale luchthaven is en niemand een berg wil afbreken om er een te bouwen.
De wegen zijn smal en vaak steil met veel bochten. Het duurt anderhalf uur om van het vliegveld naar Roseau, de hoofdstad, te rijden – 27 mijl. Het is geen snelweg rijden, je rijdt door de jungle, soms een regenwoud of een bananenplantage, aan de rand van een berg met een panoramisch uitzicht op de kustlijn van de oceaan.
Je komt naar Dominica om te ontsnappen en te verjongen in de natuur. Peddelen op de Indian River brengt je naar een nieuwe plek van rust en karakter. Het is Dominica – Het natuureiland, een kort moment om te ontsnappen, uw voet van het gaspedaal te halen en te genieten van de rust van de natuur terwijl u de rivier op peddelt. Het gestage ritme van de peddels die in het water dompelen, is bijna hypnotiserend, het is zeer rustgevend. Op dit eiland slaapt u in het comfort van een boutique hotel, elegant zonder overdreven te zijn, of u klimt in uw huisje in de boomtoppen van Jungle Bay resort.
Zittend op je balkon aan de oceaan in Calibishie Cove, met de wind in je gezicht, is de essentie van ontspanning. Ik voelde mijn geest fysiek loskomen van een berg gedachten en voor het eerst in weken begon ik tot rust te komen. Hazel de huisbewaarder was de perfecte gastvrouw en kookte heerlijke erwten en rijst met kokoskip met de proviand die we hadden meegebracht. Calibishe Cove heeft zowel self-catering appartementen als suites zonder keuken. Wij hadden een deluxe suite geboekt met aangrenzende kamers en een rondlopend balkon. Het had geen keuken, wat geweldig was, Hazel’s koken was veel beter. Het ontbijt werd bezorgd met een busje, met een brede glimlach en verse jus d’orange met dank aan Helen.